การปรับผิวผ้าฝ้ายเคลือบไคโตซานด้วยโซเดียมไนไตรต์เพื่อเพิ่มความสามารถในการย้อมสีรีแอกทีฟ

Abstract

สารโซเดียมไนไตรต์ได้ถูกนำมาใช้ในการทำอินซิทูดีพอลิเมอร์ไรเซชันไคโตซานที่เคลือบอยู่บนผิวผ้าฝ้ายเพื่อย่อยฟิล์มเคลือบไคโตซานออก โดยจุดประสงค์ในการแก้ไขปัญหาการย้อมผิวผ้า และปัญหาความกระด้างของผ้าเนื่องจากฟิล์มเคลือบ การเคลือบไคโตซานบนผ้าฝ้ายได้อาศัยวิธีจุ่มบีบอัด ทำแห้งที่อุณหภูมิ 100 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 5 นาที และทำการอบผนึกต่อที่อุณหภูมิ 150 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 3 นาที ทำการปรับผิวผ้าฝ้ายเคลือบไคโตซานด้วยวิธีแบบแช่ที่อุณหภูมิห้องแล้วนำไปย้อมด้วยสีรีแอกทีฟ แล้วทำการวัดหาความสามารถการดูดซึมสีย้อม ความเข้มของสี และทดสอบสมบัติความคงทนของสี ผลการทดลองแสดงให้เห็นว่าผ้าเคลือบไคโตซานสามารถดูดสีย้อมได้มากที่สุด ส่วนผ้าที่ผ่านการปรับผิวด้วยสารโซเดียมไนไตรต์ที่ความเข้มข้นและเวลาเพิ่มขึ้นนั้นสามารถดูดซึมสีย้อมลดลงเมื่อเทียบกับผ้าเคลือบไคโตซานแต่ยังสามารถดูดสีย้อมได้สูงกว่าผ้าฝ้ายที่ไม่ได้ผ่านการเคลือบ ในขณะที่ความเข้มของสีของผ้าเคลือบและผ้าปรับผิวมีค่าใกล้เคียงกันและมีค่าสูงกว่าผ้าที่ไม่ได้เคลือบ ทั้งนี้เนื่องจากหมู่อะมิโนของไคโตซานมีความสามารถในการทำปฏิกิริยากับสีรีแอคทีฟได้ด้วยจึงช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการผนึกสีรีแอคทีฟบนเซลลูโลส ผลการทดลองพบว่าความแข็งกระด้างของผ้าฝ้ายเคลือบไคโตซานที่ผ่านการปรับผิวมีค่าลดลง สมบัติความคงทนของสี (ความคงทนต่อการขัดถู และความคงทนต่อการซัก) อยู่ในระดับเดียวกับผ้าฝ้ายที่ไม่ผ่านการเคลือบไคโตซาน ค่าความคงทนของสีต่อแสงของผ้าฝ้ายเคลือบไคโตซานต่ำที่สุด ในขณะที่ผ้าฝ้ายเคลือบที่ผ่านการปรับผิวมีค่าความคงทนของแสงดีกว่า และเมื่อพิจารณาค่าร้อยละความซีดของสี พบว่าค่าร้อยละความซีดของผ้าเคลือบที่ผ่านการปรับผิวมีอัตราลดลงตามความเข้มข้นโซเดียมไนไตรต์ที่เพิ่มขึ้น ซึ่งผลการทดลองที่ได้ทำให้สรุปได้ว่าข้อบกพร่องเช่นความคงทนของสีที่ลดลงและความแข็งกระด้างของผ้าอันเนื่องมาจากฟิล์มเคลือบ ไคโตซาน สามารถแก้ไขได้ด้วยการลอกเอาฟิล์มเคลือบไคโตซานบางส่วนออกจากผิวผ้าด้วยสารโซเดียมไนไตรต์ภายใต้ภาวะที่ไม่รุนแรง ไคโตซานที่เหลืออยู่บนผ้านั้นยังสามารถแสดงศักยภาพในการช่วยผนึกสีรีแอคทีฟได้ดี โดยไม่ได้ทำให้สมบัติความคงทนของสีของผ้าลดลง