ผลขององค์ประกอบหลักของสารเคลือบผิวอินทูเมสเซนต์ต่อสมบัติหน่วงไฟของผ้าฝ้าย

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตภุประสงค์เพื่อหาสูตรสารเคลือบผิวอินทูเมสเซนต์ที่คงทนต่อการชักล้างสำหรับปรับปรุงสมบัติหน่วงไฟของผ้าฝ้ายโดยทำการแปรชนิดและปริมาณขององค์ประกอบหลักของสารเคลือบผิว นำผ้าฝ้ายมาทำการดัดแปรด้วยสารประกอบแคทไออนิกก่อนทำการเคลือบ จากนั้นทดสอบหาพฤติกรรมและอัตราเร็วในการลุกลามของเปลวไฟ ลักษณะสัณฐานวิทยาสมบัติทางความร้อนด้วยเทคนิค TGA และการเปลี่ยนแปลงสีของผ้าฝ้ายภายหลังการเคลือบทั้งก่อนและหลังซักล้าง จากการทดลองพบว่าก่อนซักล้างผ้าฝ้ายที่เคลื่อบด้วยสารผิวทุกสูตรมีสมบัติหน่วยไฟที่ดีกว่าผ้าฝ้ายที่ไม่ได้เคลือบ โดยมีอัตราการลุกลามของเปลวไฟต่ำมากจนไม่สามารถวัดได้ เปลวไฟดับทันทีหลังจากนำแหล่งต้นไฟออก ชาร์ที่เกิดขึ้นมีความยาวสั้นมาก หลังซักล้างพบว่า สารเคลือบผิวส่วนใหญ่ยังคงทำให้ผ้าฝ้ายมีสมบัติหน่วงไฟที่ดี แต่สารเคลื่อบผิวที่ใช้แอมโมเนียมฟอสเฟตเป็นแหล่งกรด และเมลามีนฟอร์มาลดีไฮด์เรซินเป็นสารฟู ทำให้ผ้าฝ้ายมีสมบ้ัติหน่วยไฟด้อยกว่าการใช้แอมโมเสียมพอลิฟอสเฟตและผงเมลามีน ในขณะที่สารเคลือบผิวที่ใช้แป้ง หรือเพนตะเอริไทรทอล หรือไดเพนตเอริไทรทอล เป็นแหล่งคาร์บอน และเอทิลีน-ไวนิลอะซิเตตโคพอลิเมอร์หรือ 100% อะคริลิกอิมัลชันเป็นสารยึด ทำให้ผ้าฝ้ายมีสมบัติหน่วงไฟที่ดีใกล้เคียงกันเช่นเดียวกับก่อนซักล้าง เมื่อพิจารณสมบัติโดยรวมพบว่าสูตรสารเคลือบผิวอินทูเมสเซนต์ที่ประกอบด้วยแอมโมเนียมพอลิฟอสเฟต 20 ส่วนโดยน้ำหนัก ผงเมลามีน 15 ส่วนโดยน้ำหนัก แป้ง หรือเพนตะเอริไทรทอล หรือไดเพนตะเอริไทรทอล 5 ส่วนโดยน้ำหนัก เอทิลีน-ไวนิลอะซิเตตโคพอลิเมอร์ 15 ส่วนโดยน้ำหนักกรดพอลิอะคริลิก 30 ส่วนโดยน้ำหนัก และน้ำกลั่น 10 ส่วนโดยน้ำหนัก เป็นสูตรที่เหมาะสมที่สุดที่คงทนต่อการชักล้าง ทำให้ผ้าฝ้ายที่เคลือบมีสัมผัสนุ่ม หน่วงไฟได้ดี และไม่ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของสี