ลีลาท่ารำและบทบาทการแสดงตัวนางจินตะหราจากละครในเรื่องอิเหนา

Abstract

วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลีลาท่ารำตัวนางจินตะหรา วิเคราะห์บทบาทและ กระบวนท่ารำตัวนางจินตะหรา โดยศึกษาจากเอกสาร การสัมภาษณ์ ตลอดจนการฝึกปฏิบัติด้วยตนเอง โดย ศึกษากระบวนท่ารำจากผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 2 ท่าน ได้แก่ ครูกรรณิการ์ วีโรทัย และครูวลัยพร กระทุ่มเขต ผลการวิจัยพบว่า นางจินตะหราเป็นนางตัวเอกตัวหนึ่งในการแสดงละครในเรื่องอิเหนา เป็นหญิงที่ งดงามมีนิสัยใจน้อย แสนงอน ชอบพูดจาในเชิงประชดประชัน มีความเมตตากรุณาแก่ผู้น้อย กระบวนท่ารำของนางจินตะหราทั้ง 3 ตอนมีความแตกต่างกัน ดังนี้ คือ 1. ตอนพบรัก เป็นการพบกัน ครั้งแรกระหว่างอิเหนากับนางจินตะหรา ผู้แสดงทั้งสองมีความพึงพอใจต่อกัน แต่จะไม่แสดงออกนอกหน้า ผู้ แสดงนางจะเก็บความรู้สึกลึกๆ ไว้ข้างใน แต่จะแสดงอารมณ์ความรู้สึกผ่านทางสีหน้าและแววตา เช่น การ หลบหน้า เมินหน้า การแอบมองกัน 2. ตอนอิเหนาเข้าห้องนางจินตะหรา เป็นการรำแบบเข้าพระเข้านาง อิเหนาเป็นฝ่ายเข้ามาเล้าโลมเกี้ยวพาราสีเพื่อเป็นการแสดงความรัก แต่ฝ่ายนางจะเสแสร้งไม่เต็มใจ และมีการ ตัดพ้อต่อว่าอิเหนาในเชิงน้อยใจว่าถูกข่มเหงรังแก และตนเองนั้นต่ำศักดิ์กว่าบุษบา แต่ในตอนท้ายนั้นทั้งสองก็ ลงเอยกันด้วยดี 3. ตอนอิเหนาลานางจินตะหรา เป็นการรำเข้าพระเข้านาง มีการเล้าโลมเกี้ยวพาราสี อิเหนาได้เข้ามาหานางจินตะหราที่ห้องของนาง เพื่อมาลาไปช่วยท้าวดาหาทำศึกสงคราม จินตะหราเกิดความ ไม่พอใจ จึงตัดพ้อต่อว่าในเชิงประชดประชัน ในตอนนี้นับเป็นตอนที่สำคัญจินตะหราจะต้องแสดงบทบาททั้ง แง่งอน ประชดประชันและรำพึงรำพันด้วยความโศกเศร้าเสียใจ ลีลาท่ารำของนางจินตะหรา ถือเป็นศิลปะการรำชั้นสูงที่มีความงดงามตามแบบแผนของละครใน ซึ่ง ผู้แสดงจะต้องมีความรู้ความสามารถในด้านการรำตัวนางเป็นอย่างดี มีความเข้าใจในบทบาทของตัวละคร อย่างลึกซึ้ง สามารถจดจำท่ารำได้อย่างแม่นยำ จึงจะสามารถสืบทอดการแสดงและถ่ายทอดท่ารำให้กับ คนรุ่นหลังต่อไปได้ อนึ่งควรมีการวิจัยเกี่ยวกับการรำตัวนางเพิ่มขึ้น เพื่อเป็นประโยชน์ต่อวงการนาฏศิลป์ไทย ในอนาคต