การบริหารงานฝึกอบรมของอุตสาหกรรมปูนซีเมนต์ในประเทศไทย

Abstract

ปัจจุบันหลายองค์การได้เห็นความสำคัญของการฝึกอบรม และให้โอกาสแก่พนักงานได้รับการฝึกอบรมตามความจำเป็นและความเหมาะสม การฝึกอบรมนอกจากจะช่วยให้เกิดการพัฒนาบุคคลในด้านความสามารถแล้ว ยังให้ประโยชน์ในการพัฒนาองค์การอีกด้วย หากพนักงานได้รับการฝึกอบรมมาอย่างถูกต้องบุคคลนั้นก็จะสามารถใช้ความรู้ความสามารถในการปฏิบัติงาน และองค์การก็จะได้รับผลประโยชน์จากผลการปฏิบัติงานนั้นด้วย อุตสาหกรรมปูนซีเมนต์ จัดได้ว่าเป็นอุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่มีความสำคัญยิ่งต่อเศรษฐกิจของประเทศไทย จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่บุคลากรจะต้องได้รับการพัฒนา ซึ่งทั้ง 3 บริษัทในอุตสาหกรรมนี้ คือ บริษัทปูนซีเมนต์ไทย จำกัด บริษัทชลประทานซีเมนต์ จำกัด และบริษัทปูนซีเมนต์นครหลวง จำกัด ต่างก็เห็นความสำคัญของงานฝึกอบรม และส่งเสริมให้พนักงานได้รับการฝึกอบรม วิทยานิพนธ์เรื้องนี้มุ่งที่จะศึกษาถึง การบริหารงานฝึกอบรมในแต่ละบริษัท ปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้น และเสนอแนะความคิดเห็นรูปแบบการบริหารที่ควรจะเป็น จึงทำการศึกษาข้อมูลปฐมภูมิโดยการออกแบบสอบถามไปยังเจ้าหน้าที่บริหารงานฝึกอบรม ผู้บังคับบัญชาของผู้เข้ารับการฝึกอบรม และผู้เข้ารับการฝึกอบรม ลักษณะคำถามจะเน้นที่กระบวนการของการบริหารงานฝึกอบรมตั้งแต่ การสำรวจความจำเป็นในการฝึกอบรม การสร้างหลักสูตร การดำเนินการฝึกอบรม การประเมินผลและติดตามผลการฝึกอบรม และปัญหาที่เกิดขึ้นจากการมองทั้ง 3 ฝ่าย คือ ผู้บริหารงานฝึกอบรม ผู้บังคับบัญชาและผู้เข้ารับการฝึกอบรม และผู้เข้ารับการฝึกอบรม ผลสรุปที่ได้จาการวิจัย ก็คือ การฝึกอบรมจะได้ผลดีไม่ได้ขึ้นอยู่กับการบริหารงานฝึกอบรมที่ดีเพียงอย่างเดียว แต่ยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่มามีส่วนเกี่ยวข้องต่อการจัดฝึกอบรมว่าจะได้รับความสำเร็จหรือไม่ เป็นต้นว่า งบประมาณ การสนับสนุนของฝ่ายจัดการ การวางแผนงานฝึกอบรม อัตรากำลังเจ้าหน้าที่ของหน่วยงานฝึกอบรม ผู้เข้ารับการฝึกอบรม วิทยากร ความร่วมมือจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องตลอดจนผู้บังคับบัญชาของผู้เข้ารับการฝึกอบรม และทั้งนี้บุคลากรในองค์การจะต้องเห็นความสำคัญของงานฝึกอบรมถึงจะทำให้งานฝึกอบรมดำเนินไปได้อย่างราบรื่น ปัญหาและอุปสรรคของการบริหารงานฝึกอบรมในอุตสาหกรรมปูนซีเมนต์ เป็นปัญหาคล้ายคลึงกับที่เกิดในอุตสาหกรรมอื่นที่สำคัญก็คือ การสำรวจความจำเป็นในการฝึกอบรมไม่สามารถกระทำได้โดยทั่วถึง ปัญหาเกี่ยวกับการกำหนดหลักสูตรและการติดตามผลการฝึกอบรมไม่สามารถกระทำได้อย่างสมบูรณ์ ข้อเสนอแนะเพื่อการปรับปรุงก็คือ หน่วยงานฝึกอบรมจะต้องมีความกระตือรือร้นในงานฝึกอบรม ดำเนินการให้ผลงานเป็นที่ประจักษ์ต่อฝ่ายบริหาร เพื่อฝ่ายบริหารจะได้เห็นความสำคัญของงานฝึกอบรม ผู้บังคับบัญชาของพนักงานจะต้องสนับสนุนส่งพนักงานเข้ารับการฝึกอบรม และที่สำคัญที่สุดคือ ผู้เข้ารับการอบรมเองจะต้องสนใจที่จะเรียนรู้ และเป็นปัจจัยหนึ่งที่มีความสำคัญยิ่งต่อโครงการฝึกอบรมให้ได้รับความสำเร็จ