การตรวจวัดซีโรโทนิน และการพัฒนาเทคนิคทางห้องปฏิบัติการสำหรับการตรวจหาแอนติบอดีของตนเองต่อซีโรโทนินในเลือดของผู้ป่วยโรคสะเก็ดเงิน

Abstract

โรคสะเก็ดเงินเป็นโรคผิวหนังอักเสบเรื้อรังที่เกิดจากเซลล์ผิวหนังแบ่งตัวเร็วกว่าปกติทำให้ชั้นหนังกำพร้าหนาตัวขึ้นและเป็นขุย ซึ่งเกิดจากการขยายตัวของหลอดเลือดแดงและมีการเคลื่อนที่ของเม็ดเลือดขาวเข้ามาอยู่รอบ ๆ หลอดเลือด ถึงแม่ว่าสาเหตุของโรคนี้ยังคงไม่ทราบแน่ชัด ซึ่งดูเหมือนว่าอาจะมีอิทธิพลมาจากความเครียดที่ทำให้เกิดการหลั่งฮอร์โมนจากต่อมหมวกไตมากขึ้น ดังนั้น serotonergic system น่าจะมีบทบาทในโรคสะเกิดเงิน การวิจัยครั้งนี้จึงมุ่งเน้นที่จะศึกษาความหลากหลายของยีน SERT ชนิด 5HTTLPR และ 5HTTVNTR รวมถึงระดับของซีโรโทนินและระดับแอนติบดีต่อตนเองของซีโรโทนิน ในบทบาทที่เกี่ยวข้องกับการเกิดพยาธิสภาพของโรค ในการตรวจวัดด้วยเทคนิค ELIS ที่พัฒนาขึ้นมาในห้องปฏิบัติการครั้งนี้ พบว่าระดับแอนติบอดี ต่อตนเองของซีโรโทนินชนิด IgG ในซีรัมของผู้ป่วนโรคสะเก็ดเงิน (n=29,32 ตามลำดับ) ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) เมื่อเทียบกับกลุ่มคนปกติ (n=30,33 ตามลำดับ) นอกจากนี้คณะผู้วิจัยยังประสบความสำเร็จในการพัฒนาการตรวจวัดระดับซีโทโทนินในสิ่งส่งตรวจด้วยเทคนิค gradient HPLC และ พบว่าระดับซีโรโทนินในพลาสมาที่มีปริมาณเกล็ดเลือดสูง และเกล็ดเลือดของผู้ป่วยโรคสะเก็ดเงิน (n=16) มี ระดับ ซีโรโทนินต่ำกว่ากลุ่มควบคุม (n=31) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p > 0.05) แม้ว่าไม่พบความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติของระดับซีโรโทนินในซีรัม ระหว่าง 2 กลุ่ม (p > 0.05) และเมื่อศึกษาถึงองค์ประกอบต่าง ๆ ในตัวอย่างเลือดโดยการตรวจนับเม็ดเลือดอย่างสมบูรณ์ของผู้ป่วยโรคสะเก็ดเงิน (n=16) ยังพบว่ามีจำนวนเม็ดเลือดขวาวชนิดลิมโฟไซท์สูงกว่ากลุ่มคนปกติ (n=53) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (p < 0.05) พารามิเตอร์ที่มีนัยสำคัญเหล่านี้เมื่อนำมาวิเคราะห์กับ PASI score ด้วยสถิติ Pearson’s correlation แล้วกลับไม่พบความสัมพันธ์อาจเนื่องมาจากสิ่งตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้มาจากผู้ป่วยที่มีระดับความรุนแรงของโรคน้อยถึงปานกลาง อย่างไรก็ตามผลการศึกษาที่พบความแตกต่างของระดับซีโรโทนินพลาสมาที่มีปริมาณเกล็ดเลือดสูง และเกล็ดเลือดระหว่าง 2 กลุ่มนั้น อาจช่วยให้สามารถเข้าใจมากขึ้นถึงกลไกในระดับโมเลกุลของซีโรโทนินต่อโรคสะเก็ดเงินได้ ซึ่งควรมีการศึกษาต่อไป