Please use this identifier to cite or link to this item:
https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44441
| Title: | วิเคราะห์เดี่ยวระนาดทุ้มเพลงกราวใน สามชั้น ทางครู พุ่ม บาปุยะวาทย์ |
| Other Titles: | THE ANALYSIS OF KRAWNAI SAM CHAN THANG KRU PHUM BAPUYAWAT |
| Authors: | ชัชวาล แสงทอง |
| Advisors: | บุษกร บิณฑสันต์ |
| Other author: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะศิลปกรรมศาสตร์ |
| Advisor's Email: | bussakorn.s@chula.ac.th |
| Subjects: | พุ่ม บาปุยะวาทย์, 2433-2511 ระนาดทุ้ม การวิเคราะห์ทางดนตรี เครื่องดนตรีไทย ดนตรีไทย การวิเคราะห์เพลง Ranāt thum Musical analysis Musical instruments, Thai |
| Issue Date: | 2557 |
| Publisher: | จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย |
| Abstract: | งานวิจัยนี้ดำเนินการศึกษาเดี่ยวระนาดทุ้มเพลงกราวใน สามชั้น ทางครูพุ่ม บาปุยะวาทย์ ปรากฏผลว่าทางเดี่ยวทางนี้สืบทอดมาจากครูสุชาติ คล้ายจินดา โดยครูศืบสักดิ์ ดุริยประณีต เดี่ยวระนาด-ทุ้มเพลงกราวในเป็นเพลงเดี่ยวหน้าพาทย์ชั้นสูงที่นักดนตรีนิยมนำมาบรรเลงเพื่ออวดฝีมือ เป็นเพลงที่พิเศษกว่าเพลงอื่นทั้งยาวและยาก ประกอบกับมีเม็ดพรายต่าง ๆ มากมายรวบรวมเอาเนื้อหาทางดุริยางค์ไว้ในเพลงเดี่ยวอย่างครบถ้วน การวิเคราะห์สังคีตลักษณ์และกลวิธีพิเศษพบว่าเพลงนี้มีทั้งหมด ๖ กลุ่มลูกโยน ใช้จังหวะฉิ่งแบบพิเศษ คือ ตีเสียงฉิ่งอย่างเดียว ใช้หน้าทับกราวนอกกำกับจังหวะเพื่อให้ทำนองกระชับรวดเร็ว พบการใช้กลวิธีพิเศษในการบรรเลงได้แก่ การตีลักจังหวะ การตีสะเดาะ การตีสะบัด การตีขยี้ การตีโขก การตีดูด การตีกวาด การตีเสียงเที่ยว การตีกระทบ การตีถ่างมือ การตีเสี้ยวมือ การตีเตะเสียง การตีย้อย การตีลอยจังหวะ ในการศึกษาด้านอัตลักษณ์การบรรเลงของครูพุ่ม บาปุยะวาทย์ พบว่ามีอัตลักษณ์พิเศษได้แก่ การสอดแทรกสำเนียงภาษาต่าง ๆ การตีดูดรวบปลายจังหวะ การดำเนินทำนองให้มีรสมือของระนาดทุ้มและการดำเนินทำนองแบบเน้นการใช้มือซ้าย |
| Other Abstract: | This research focused on the Krawnai Ranat Thum solo of Kru Phum Bapuyawat in its related contents including the analysis of its forms and the unique technique of Kru Phum’s Ranat Thum performance. This solo piece is transmitted by Kru Suchart Klaijinda to Kru Seubsak Duriyapraneat. The findings showed that Krawnai solo is considered to be the most advanced solo piece because of its virtuoso techniques and its length. There are 6 LukYon groups. Krawnork Nathab is used for a drum. Ching – a small pair of symbals hit only“ching“sound. The special techiques - Tee LakJangwa, Tee Sadaw, Tee Sabat, Tee Kayee, Tee Kayok, Tee Dood, Tee Kwad, Tee Tiew, Tee Kratob, Tee Tang Muoe, Tee SiewMuoe, Tee Tae Sieng, Tee Yoi, TeeLoiJangwa are used. The unique techniques of KruPhum’s performing styles are; the insertion of western dialect, the damping sound with syncopation with the lefthand emphasis are applied . |
| Description: | วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2557 |
| Degree Name: | ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต |
| Degree Level: | ปริญญาโท |
| Degree Discipline: | ดุริยางค์ไทย |
| URI: | http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44441 |
| URI: | http://doi.org/10.14457/CU.the.2014.483 |
| metadata.dc.identifier.DOI: | 10.14457/CU.the.2014.483 |
| Type: | Thesis |
| Appears in Collections: | Fine Arts - Theses |
Files in This Item:
| File | Description | Size | Format | |
|---|---|---|---|---|
| 5386736135.pdf | 17.82 MB | Adobe PDF | View/Open |
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.