ความชุกของโปรตีนเรติโนบลาสโตมาในมะเร็งศีรษะและลำคอชนิดสความัสเซลล์ที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูกและไม่พบการติดเชื้อไวรัสเอชพีวีในผู้ป่วยที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์

Abstract

ที่มามะเร็งศีรษะและลำคอชนิดสความัสเซลล์ที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูกมีอุบัติการณ์สูงโดยเฉพาะในกลุ่มที่ไม่พบการติดเชื้อไวรัสเอชพีวีเมื่อเทียบกับกลุ่มที่พบการติดเชื้อซึ่งพบว่ากลไกการเกิดโรคส่วนหนึ่งเกิดจากการกลายพันธ์ของยีนเรติโนบลาสโตมาอย่างไรก็ตามความชุกของโปรตีนเรติโนบลาสโตมาในประชากรกลุ่มดังกล่าวยังไม่ได้มีการศึกษาที่ชัดเจน วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความชุกของโปรตีนเรติโนบลาสโตมาในผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและลำคอที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูกและไม่พบการติดเชื้อไวรัสเอชพีวีและหาความสัมพันธ์ของสถานะโปรตีนเรติโนบลาสโตมากับพยากรณ์และการดำเนินโรค ประชากรและวิธีการผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและลำคอชนิดสความัสเซลล์ที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูกและไม่พบการติดเชื้อไวรัสเอชพีวีที่ได้รับการรักษาที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์สภากาชาดไทยระหว่างปีพ.ศ.2543-2554โดยตรวจหาโปรตีน เรติโนบลาสโตมาด้วยเทคนิคไมโครแอเรย์และอิมมูโนพยาธิวิทยาในชิ้นเนื้อพาราฟินของผู้ป่วยจำนวน53รายและเปรียบเทียบผลการตรวจกับการดำเนินโรค ผลการวิจัยพบผลบวกต่อโปรตีนเรติโนบลาสโตมาจำนวน24รายคิดเป็นร้อยละ45โดยเมื่อแบ่งตามตำแหน่งรอยโรคพบผลบวกร้อยละ33ในมะเร็งช่องปาก, ร้อยละ38ในมะเร็งคอหอยช่องปาก, ร้อยละ29ในมะเร็งกล่องเสียงทั้งนี้ไม่พบความแตกต่างของลักษณะพื้นฐานทางคลินิกและการรักษาเมื่อเปรียบเทียบระหว่างกลุ่มที่ให้ผลบวกและผลลบต่อโปรตีนเรติโนบลาสโตมานอกจากนี้พบว่าระยะของก้อนมะเร็ง (ระยะที่1หรือ2) มีผลต่อการพยากรณ์โรคที่ดีกว่าโดยที่ไม่พบความสัมพันธ์ของโปรตีนเรติโนบลาสโตมากับพยากรณ์โรค สรุปผลการวิจัยพบความชุกของโปรตีนเรติโนบลาสโตมาในกลุ่มผู้ป่วยมะเร็งศีรษะและลำคอที่ไม่ใช่มะเร็งหลังโพรงจมูกและไม่พบการติดเชื้อไวรัสเอชพีวีคิดเป็นร้อยละ45ผลดังกล่าวไม่มีความสัมพันธ์กับพยากรณ์โรคแต่มีแนวโน้มการพยากรณ์โรคที่ไม่มีในกลุ่มที่ตรวจไม่พบสถานะโปรตีนเรติโนบลาสโตมา