พฤติกรรมและการใช้พื้นที่สัญจรของผู้โดยสารรถไฟฟ้า ระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพในบริเวณย่านสีลม

Abstract

วัตถุประสงค์ในการศึกษาเพี่อวิเคราะห์ลักษณะการใช้ที่ดิน ประเภทอาคาร ลักษณะกิจกรรมของอาคารกิจกรรมบนพื้นที่สัญจรในบริเวณย่านสีลม ศึกษาลักษณะการเดินทางและทัศนคติของผู้เดินทางที่มีต่อสภาพพื้นที่สัญจรในบริเวณย่านสีลม รวมถึงศึกษาพฤติกรรมและปัญหาการใช้พื้นที่สัญจรของผู้โดยสารรถไฟฟ้าระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพในบริเวณย่านสีลม เพี่อเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงและพัฒนาการใช้พื้นที่สัญจรในบริเวณ ย่านสีลม วิธีการศึกษาใช้สังเกตการณ์และการสำรวจภาคสนาม โดยใช้แบบสอบถามจำนวน 325 ชุด แจกแบบสอบถามที่สถานีศาลาแดง ผลการศึกษาพบว่า การใช้ที่ดินบริเวณย่านสีลมส่วนใหญ่เป็นการใช้ที่ดินเพี่อพาณิชยกรรม และมีแนวโน้มที่เพิ่มมากขึ้น ขณะที่การใช้ที่ดินเพี่อที่พักอาศัยมีแนวโน้มลดลง อาคารส่วนใหญ่ใช้ประโยชน์เพี่อเป็นอาคาร พาณิชย์สำนักงาน โครงข่ายถนนบริเวณย่านสีลมมีถนนพระรามที่ 4 ถนนสีลม ถนนนราธิวาสราชนครินทร์ ถนนสุรวงศ์ ถนนสาทร เป็นถนนหลักในการรองรับการเดินทาง และมีทางเท้าเป็นโครงข่ายเชื่อมโยงการเดินในพื้นที่ ผลการสำรวจพบว่า ก่อนมีรถไฟฟ้าระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ การเดินทางเข้า-ออกบริเวณย่านสีลมจะอาศัยรถโดยสารประจำทางปรับอากาศและธรรมดา รองลงมาได้แก่รถยนต์ส่วนบุคคล สำหรับต้นทางที่อยู่อาศัยของผู้เดินทางมาจากย่านราชเทวีมากที่สุดคิดเป็นร้อยละ 12.62 ของแบบสอบถาม กลุ่มอาชีพที่ใช้มากที่สุดได้แก่พนักงานและลูกจ้าง มีร้อยละ 22.77 ของแบบสอบถาม ซึ่งการเดินทางด้วยรถไฟฟ้าระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ เข้า-ออกบริเวณย่านสีลมส่วนใหญ่มีวัตถุประสงค์ในการเดินทางเพี่อทำงานสูงที่สุด รองลงมาได้แก่ กลับบ้าน เรียนหนังสือ และซื้อขายสินค้า ส่วนการเชื่อมต่อการเดินทางระหว่างสถานีกับพื้นที่บริเวณย่านสีลมอาศัยการเดิน และ รถโดยสารประจำทาง โดยพื้นที่บริเวณถนนสีลมจะมีการเดินทางเข้า-ออกมากที่สุด สำหรับเหตุผลที่เลือกเดินทางโดยรถไฟฟ้าระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพเพราะประหยัดเวลาในการเดินทาง และหลีกเลี่ยงการจราจรบนถนนอุปสรรคในการเดินทางคือเส้นทางการให้บริการสั้นเกินไป และราคาค่าโดยสารแพง สำหรับทางเท้าที่เชื่อมการเดินมีหาบเร่แผงลอยวางสินค้ากีดขวางทางเดิน ทางเท้าขรุขระและแคบ ข้อเสนอแนะในการเดินทางและการปรับปรุงพื้นที่สัญจรในพื้นที่ศึกษา เพี่อรองรับปริมาณการเดินทางโดยรถไฟฟ้าระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ และรถไฟฟ้ามหานครในอนาคต ได้แก่ จำกัดปริมาณการจราจรบนถนน ส่งเสริมให้มีการเดินทางโดยระบบขนส่งมวลชน ปรับปรุงกายภาพของทางเท้า ลดอุปสรรคจากอุปกรณ์ถนน จัดระเบียบและควบคุมหาบเร่แผงลอย ห้ามการจอดรถบนถนนและซอย และจัดให้มีรถบริการรับส่งระหว่างสถานี