แนวทางการวางแผนจัดสร้างสวนสาธารณะในเขตธนบุรีกรุงเทพมหานคร

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงสภาพปัจจุบันพฤติกรรมการใช้งานและความต้องการสวนสาธารณะของประชากรในพื้นที่ศึกษาเพื่อที่จะทราบถึงสภาพปัยหาข้อจำกัดและความเป็นไปได้ของปัจจัยสนับสนุนต่างๆ เพื่อเสนอแนะแนวทางการจัดสร้างสวนสาธรณะในเขตธนบุรี โดยวิธีการศึกษาจะเป็นการสำรวจด้านสภาพปัญหาและความต้องการของกลุ่มตัวอย่างโดยการใช้แบบสอบถามเพื่อต้องการทราบถึงความต้องการของประชากร (Demand) ในพื้นที่ศึกษาและดำเนินการสำรวจสภาพทางกายภาพของพื้นที่ศึกษาโดยเฉพาะในส่วนของพื้นที่โล่งว่างและกรรมสิทธิ์ของที่ว่างดังกล่าวรวมไปถึงนโยบายการสนับสนุนและงบประมาณในการจัดสร้างสวนสาธารณะเพื่อตรวจสอบในด้านเงื่อนไขข้อจำกัดของพื้นที่ศึกษาว่าส่วนนี้สามารถสนับสนุน(supply) ความต้องการของกลุ่มตัวอย่างได้มากน้อยเพียงใดเพื่อตรวจสอบถึงถวามเป็นไปได้ในการจัดสร้างสวนสาธารณะในพื้นที่ศึกษา โดยจากผลการศึกาษาพบว่าขนาดของสวนสาธารณะต่อประชากรไม่เพียงพอตามมาตรฐานที่ใช้อยู่ภายในช่วงเวลาปัจจุบันและมีการกระจายตัวอย่างไม่ทั่วถึงไม่สามารถสนองตอบกิจกรรมต่างๆ ได้รวมไปถึงอยู่ในสภาพที่เสื่อมโทรมและไม่เป็นไปตามลำดับขั้นของสวนสาธารณะซึ่งเมื่อศึกษาในส่วนของปัจจัยสนับสนุนโดยการค้นหาที่ว่างที่เหมาะสมและนโยบายรวมไปถึงงบประมาณจากหน่วยงานที่รับผิดชอบในส่วนกลางเพื่อหาความเป็นไปได้ในการจัดสร้างสวนสาธารณะพบว่าจำนวนพื้นที่ว่างที่เหมาะสมสามารถจัดสร้างเป็นสวนสาธารณะตามความต้องการของกลุ่มตัวอย่างได้โดยเป็นการจัดสรางเป็นการจัดสร้างตามลำดับขั้นของสวนสาธารณะซึ่งเป็นสวนระดับสนามกีฬา 1 แห่งสวนระดับสวนละแวกบ้าน 4 แห่งและสวนระดับสวนหย่อม 18 แห่งโดยสามารถให้รัศมีครอบคลุมทั้งพื้นที่เขตได้โดยจะมีสัดส่วนต่อประชากรอยู่ที่ 1.54ตร.ม./คน และในส่วนนโยบายที่สนับสนุนการจัดสร้างสวนสาธารณะในพื้นที่คือแผนนโยบายพื้นที่สีเขียวของกรุงเทพมหานครและงบประมาณที่จัดสรรให้สามารถจัดสร้างสวนสาธารณะในระดับต่างๆตามลำดับขั้นของสวนสาธารณะรวมไปถึงนโยบายการเพื่มพื้นที่สีเขียวในเมืองและการปรับปรุงสวนสาธารณะเดิมสามารถตอบสนองความต้องการของกลุ่มตัวอย่างได้