Please use this identifier to cite or link to this item: https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/77808
Title: Biomimicry: function and aesthetic of vacation home, Chonburi
Other Titles: ชีวเลียนแบบ ประโยชน์ใช้สอยและความงามของบ้านพักตากอากาศ ชลบุรี
Authors: Suparuek Techaborikiti
Advisors: Chittawadi Chitrabongs
Other author: Chulalongkorn University. Faculty of Architecture
Issue Date: 2020
Publisher: Chulalongkorn University
Abstract: This thesis entitled ‘BIOMIMICRY : FUNCTION AND AESTHETIC OF VACATION HOME IN CHONBURI’ is an attempt to add an architectural element named fah lai (ฝาไหล literally translated as "flowing wall" popularly translated as "breathing wall") of Thai traditional house to the category of 'biomimicry'. This attempt is problematic because the term 'biomimicry' in architecture was invented in the 1990’s much later than the Thai traditional houses. These two words, fa lai and biomimicry, belong to different cultures and different times. Moreover, the term ‘biomimicry’ itself has various interpretations. In this thesis, I will classify the uses of this word ‘biomimicry’ and its related terms in architectural discourse so that it is possible to explain why fah lai can fit into a particular category that exists between ‘biomimicry’ and ‘bioclimatic’ design. Therefore, Geoffrey Bawa’s houses become my case studies because of this reason. Known as ‘Bioclimatic Designer’, the studies of Bawa’s architectural drawings, his space composition, the use of local materials, the relations between the inside and the outside spaces of a house, are the valuable process of learning architecture. The analytical drawings of Bawa’s houses enable me to synthesize my own architectural composition for a vacation home in Chonburi. Function and aesthetic, in this sense, are based upon my own interpretation of biomimicry in crossed cultural studies between the U.S. and Thai cultures.
Other Abstract: วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ชื่อ “ชีวเลียนแบบ ประโยชน์ใช้สอยและความงามของบ้านพักตากอากาศ ชลบุรี” เป็นความพยายามที่จะเติมองค์ประกอบสถาปัตยกรรมของบ้านไทย เรียกว่า ฝาไหล ( แปลตรงตัวว่า “flowing wall” นิยมแปลว่า “breathing wall”) ในหมวดหมู่ของความคิดเรื่อง “ชีวเลียนแบบ” ความพยายามนี้เป็นปัญหาเพราะคำว่า ชีวเลียนแบบ ในงานสถาปัตยกรรม ถูกประดิษฐ์ขึ้นเมื่อปลายศตวรรษที่ 20 ซึ่งช้ากว่าบ้านไทย สองคำนี้ ฝาไหล และ ชีวเลียนแบบ อยู่ต่างวัฒนธรรม ต่างเวลา นอกจากนั้น คำว่า ชีวเลียนแบบ มีการตีความที่หลายหลาย ในวิทยานิพนธ์ฉบับนี้ ผู้เขียน จำแนกหมวดหมู่การตีความดังกล่าว รวมถึงคำที่เกี่ยวเนื่อง เพื่ออธิบายว่าทำไม ฝาไหล จึงสมควรอยู่ในหมวดหมู่ระหว่าง ชีวเลียนแบบ และ ชีวอากาศ นี่คือเหตุผลว่าทำไมบ้านที่ออกแบบโดย เจฟฟรีย์ บาวา จึงเป็นกรณีศึกษาของวิทยานิพนธ์นี้ บาวา เป็นที่รู้จักกันในนาม​ “บิดาแห่งการออกแบบเชิงชีวภูมิอากาศ” กระบวนการเรียนรู้สถาปัตยกรรมอันมีค่าคือการศึกษาแบบสถาปัตยกรรมของบาวา การเรียบเรียงที่ว่าง การใช้วัสดุท้องถิ่น ความสัมพันธ์ระหว่างที่ว่างภายในและที่ว่างภายนอกบ้าน การวาดแบบวิเคราะห์งานบ้านของบาวาเอื้อให้ผู้เขียนสังเคราะห์ เรียบเรียงสถาปัตยรรม ประเภทบ้าน ในชลบุรี ประโยชน์ใช้สอยและความงาน ณ ที่นี้ มีพื้นฐานอยู่บนการตีความของผู้เขียน ในเชิงข้ามวัฒนธรรมศึกษา ระหว่างวัฒนธรรมอเมริกาและไทย
Description: Thesis (M.Arch.)--Chulalongkorn University, 2020
Degree Name: Master of Architecture
Degree Level: Master's Degree
Degree Discipline: Architectural Design
URI: http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/77808
URI: http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2020.13
metadata.dc.identifier.DOI: 10.58837/CHULA.THE.2020.13
Type: Thesis
Appears in Collections:Arch - Theses

Files in This Item:
File Description SizeFormat 
6278006225.pdf17.46 MBAdobe PDFView/Open


Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.