การเลือกและพัฒนาแม่พิมพ์เดิมชนิดโปรเกรสซีฟว์สำหรับการผลิตข้อต่อสายไฟฟ้า

Abstract

งานวิจัยนี้เป็นการเสนอแนวทางในการเลือกและพัฒนาแม่พิมพ์ข้อต่อสายไฟฟ้าเดิมที่มีอยู่ให้สามารถผลิตชิ้นงานข้อต่อสายไฟฟ้าที่มีรูปแบบใหม่ โดยใช้เทคนิควิศวกรรมคุณค่าซึ่งมีขั้นตอนการวิจัยครั้งนี้คือ ฝ่ายการตลาดได้ทำการศึกษาการตลาดและเสนอให้ผลิตชิ้นงานใหม่โดยทำการเลือกและพัฒนาแม่พิมพ์เดิม โดยชิ้นงานนี้จะมียอดขายเฉลี่ย 50,000 ชิ้นต่อเดือน จึงได้รับเลือกให้เป็นชิ้นงานนำร่องในการพัฒนาแม่พิมพ์เก่า เพื่อผลิตสินค้าที่ต้องการ ซึ่งในระหว่างนั้นก็ได้ทำการศึกษาและเก็บรวบรวมสภาวะแม่พิมพ์ที่มีอยู่เดิม ทำให้ได้แม่พิมพ์ที่จะนำมาเลือกและพัฒนาจำนวน 28 แม่พิมพ์จากทั้งหมดที่มีอยู่จำนวน 40 แม่พิมพ์ โดยได้จัดแบ่งแม่พิมพ์เก่าออกเป็น 4 กลุ่มเรียงตามลำดับของโอกาสในการนำแม่พิมพ์มาพัฒนาจากมากที่สุดไปหาน้อยที่สุด และได้ออกแบบแผนภูมิเพื่อใช้สำหรับในการเลือกและพัฒนาแม่พิมพ์เดิม จากนั้นได้ดำเนินการเลือกแม่พิมพ์มา 1 แม่พิมพ์เพื่อทำการพัฒนาให้สามารถผลิตชิ้นงานใหม่ แล้วได้รวบรวมข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับชิ้นงานเก่าและชิ้นงานใหม่ขึ้น ในขั้นตอนต่อไปจึงได้วิเคราะห์หน้าที่ พบหน้าที่ที่เป็นหน้าที่พื้นฐานเพื่อเป็นแนวทางการผลิตชิ้นงานใหม่ ต่อจากนั้นได้สร้างสรรค์ความคิดออกมา 6 วิธีการในการพัฒนาแม่พิมพ์เดิมให้ทำหน้าที่พื้นฐานข้างต้นได้ หลังจากได้ประเมินผลจึงได้เลือกวิธีการที่เหมาะสมที่สุดกับโรงงานตัวอย่าง คือทำการพัฒนาแม่พิมพ์เดิมโดยการออกแบบแก้ไขแม่พิมพ์เดิมเองแล้วว่าจ้างบริษัทภายนอกทำชิ้นส่วนให้บางส่วน, บางส่วนทำเองภายใน และบางส่วนซื้อชิ้นส่วนมาตรฐานสำเร็จรูปมาประกอบเข้าไปในแม่พิมพ์เดิม จากนั้นได้ทำการทดลองแม่พิมพ์พบว่าสามารถผลิตชิ้นงานใหม่ได้ตามขนาดกำหนด โครงการนำร่องนี้จึงเป็นที่พอใจของคณะกรรมการที่เกี่ยวข้อง ซึ่งผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าการประยุกต์ใช้แผนงานวิศวกรรมคุณค่าร่วมกับเทคนิคในการออกแบบแม่พิมพ์ เป็นวิธีการที่สามารถลดต้นทุนในการออกแบบและสร้างแม่พิมพ์ลงได้ร้อยละ 84 ของราคาแม่พิมพ์ใหม่ เมื่อมีการพัฒนาให้ผลิตผลิตภัณฑ์ใหม่ได้ โดยยังคงหน้าที่และวัตถุประสงค์การใช้งานของแม่พิมพ์ไว้ โดยนอกจากนี้ผลการศึกษายังช่วยแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นกับฝ่ายต่างๆ รวมถึงการแก้ปัญหาของแม่พิมพ์ให้ลดน้อยลงอีกด้วย